Με γυαλιστερά, «διαφημιστικά» χρώματα, όπως αρμόζει σε χαρακτήρες που θέλουν κάτι (πολύ) παραπάνω, μικρές ανάσες κοενισμού και μια αίσθηση διογκούμενης απειλής, ο Ρίντλεϋ Σκοτ, ευρισκόμενος σε μια (σπάνια, πια) έκλαμψη δημιουργικότητας, μεταφράζει κινηματογραφικά την ηθική ιστορία του αμερικανού μυθιστοριογράφου Κόρμακ ΜακΚάρθυ, όπου φιλόδοξος και παρορμητικός δικηγόρος επιλέγει να περπατήσει σε έναν κόσμο που τρέχει παράλληλα με εκείνον της πολιτισμένης κοινωνίας, δίχως να έχει αποδεχτεί τις πιθανές συνέπειες αυτής του της απόφασης. Όλα αυτά φυσικά είναι απλώς το πρόσχημα, ώστε ο ΜακΚάρθυ να μιλήσει ακόμα μια φορά για τον άθεο κόσμο, στον όποιο περπατούμε εγώ κι εσύ, όπου, σε τελική ανάλυση, τίποτε δεν έχει σημασία, ούτε καν οι χαρακτήρες και η πλοκή. Έναν κόσμο όπου τρία πράγματα μόνο είναι σίγουρα. Το σεξ, η απληστία και ο θάνατος.
Έπειτα από τέσσερις προβολές, μπορώ να πως με σιγουριά πως, τουλάχιστον για μένα, μετά το Blade Runner και το Alien ακολουθεί αυτό εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου