Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Jurassic World (2015)






Αν είχες δει το «Safety Not Guaranteed» στις προπέρσινες Νύχτες Πρεμιέρας, ήξερες ότι με τον Colin Treverrow το franchise βρίσκεται σε καλά χέρια. Επρόκειτο για ανεξάρτητο φιλμάκι σπιλμπεργκικής ευαισθησίας, στο φινάλε του οποίου ο ονειροπόλος δικαιώνεται και οι αρχές καταποντίζονται. Ε,  παρακολουθώντας το «Jurassic World» είναι στιγμές που νιώθεις ότι ο Spielberg δεν έφυγε ποτέ από το τιμόνι. 

Το φιλμ ξεκινά μιλώντας για τον εαυτό του, με τους ήρωες να σχολιάζουν πώς μπορεί να φαίνεται η αναβίωση του «Jurassic Park» στο σημερινό κοινό, τον έναν εκ των δύο εφήβων να αδιαφορεί επιδεικτικά μπρος στα εκθέματα –όπως ο σημερινός έφηβος θεατής ίσως;-, μα στην πορεία αφήνει στην άκρη τους μοντερνισμούς για να (επαν)αφηγηθεί με κλασσικό τρόπο την ιστορία που όλοι ξέρουμε.


O Treverrow αγαπάει το σινεμά. Ανατρέχει τακτικά στον Spielberg, όχι μόνο στο πρωτότυπο αλλά και σε άλλες ταινίες της φιλμογραφίας του, αναφέρεται και στον Hitchcock με ένα εξαιρετικό set-piece και τελειώνει με ένα φινάλε βγαλμένο από mash-up monster movies του παρελθόντος. Οι σκηνές δράσης είναι σχεδιασμένες προσεκτικά, κινηματογραφημένες καθαρά, μονταρισμένες με τρόπο που να αναδεικνύεται ο σχεδιασμός της δράσης και διαθέτουν ευρήματα, ότι θα περίμενες δηλαδή από τον Spielberg. Το μόνο που θα έκανε διαφορετικά ο Spielberg είναι ότι θα σταματούσε λίγο την δράση και θα έκανε ένα βήμα πίσω, προκειμένου να αναδείξει το σκηνικό και τα πλάσματα που το απαρτίζουν και να αναπαράγει αυτή την αίσθηση του δέους, που νιώθεις σαν παιδί, όταν ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο ή στέκεσαι μπροστά σε κάτι αδιαμφισβήτητα εντυπωσιακό. Kι αυτό κάνει την ταινία του Treverrow να υστερεί λίγο σε σχέση με τον προκάτοχο της και το πρώτο του sequel. Όπως λέει όμως και o Renato de Rossi στην Katharine Hepburn στο «Summertime», που κυκλοφορεί σε επανέκδοση στις αίθουσες αυτή την περίοδο, «είσαι σαν πεινασμένο παιδί, που του δίνουν να φάει ραβιόλια κι εκείνο γκρινιάζει λέγοντας πως προτιμάει μοσχαρίσιο φιλέτο. Καλή μου, είσαι πεινασμένη. Φάε τα ραβιόλια». Mακάρι τα μπλοκμπάστερ που ακολουθούν μέχρι το τέλος του καλοκαιριού να είναι τόσο καλομαγειρεμένα ραβιόλια.



Σάββατο 6 Ιουνίου 2015

Η Στιγμιαία Συννεφιά ενός Ακάθαρτου Μυαλού #7








                             Μobile Apps:The Movie



To Angry Birds, η κινηματογραφική μεταφορά της δημοφιλούς, εθιστικής εφαρμογής, πρόκειται να κυκλοφορήσει στις αίθουσες μέσα στο 2016, ανοίγοντας την όρεξη στους χολιγουντιανούς παραγωγούς κι έτσι ούτε μία, ούτε δύο, αλλά πέντε mobile apps ετοιμάζονται για την δική τους κινηματογραφική μεταφορά μέσα στην επόμενη διετία. Σας παρουσιάζουμε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα τις πρώτες πληροφορίες για καθεμία από αυτές.



«Farmville»: Συναρπαστικό πολιτικό έπος, όπου σωματείο αγροτών κλείνει την εθνική οδό, επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση μείωσε τις επιδοτήσεις για καλλιέργεια καρότου και ένας νεόκοπος καλλιεργητής έχει μία ώρα και δεκατέσσερα λεπτά για να γυρίσει από τα Τέμπη στο αγρόκτημα και να μαζέψει τις φράουλες, πριν μαραθούν, αλλά τα ΜΑΤ έσκισαν τα λάστιχα του τρακτέρ του και τα γέμισαν με ζάχαρη.

«Candy Crash»: Ένας ζαχαροπλάστης πασχίζει να ανακαλύψει, γιατί όλοι οι πελάτες του είναι ψυχαναγκαστικοί και αγοράζουν τις καραμέλες του σε τριάδες, τετράδες και πεντάδες. Φιλμικός εφιάλτης με δάνεια από το σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς και του Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι.

«Shazam»: Η αγωνία χτυπά κόκκινο σε αυτό το καθηλωτικό θρίλερ, όπου μια εφαρμογή προσπαθεί να αναγνωρίσει το τραγούδι που παίζει από τα ηχεία, αλλά ο κόσμος στο μαγαζί είναι θορυβώδης και παραδίπλα έχει συγκέντρωση ένας σύλλογος Ευρυτάνων.

«Instagram» : Ελάχιστες πληροφορίες έχουν διαρρεύσει για αυτό το φιλόδοξο, πολυδάπανο project, με την υπόθεση να κρατείται σαν επτασφράγιστο μυστικό. Σύμφωνα με τις φήμες από τις δοκιμαστικές προβολές η ταινία έχει καλή φωτογραφία.

«Ιnternet Explorer» : Συγκινητικό δράμα, που λειτουργεί και ως φιλμικό δοκίμιο πάνω στην αποξένωση, την μοναξιά, την εγκατάλειψη, την απουσία του άλλου. Όπως θα έλεγε και ο Όρσον Ουέλς, θα έκανε και μια πέτρα να κλάψει.