Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Καλώς τα παιδιά....


- Βρισκόμαστε στον 5ο αιώνα προ Χριστού και η Εκκλησία του Δήμου στην Αθήνα έχει στην ημερήσια διάταξη ψηφοφορία για την επιλογή νέου δήμιου, καθώς ο προηγούμενος, ο Τιμόθεος ο Ακριβής, κλέφτηκε με έναν Πέρση, τον Αλί Νταγί. Δια βοής λοιπόν και με ομοφωνία νέος δήμιος εξελέγη ο Σανόγκιος, ξυλουργός εξ Αχαρνών.

Στην πρώτη εκτέλεση που του ανατέθει λοιπόν, είχε καταδικαστεί εις θάνατο ένας ηνίοχος, ο Ιπποβάτευς ,που είχε δηλώσει εν καταστάσει μέθης , ότι η Ασπασία ήτο μεγάλη παλλακίδα και ότι είχε λάβει την χείρα του έμπροσθεν έως τον βραχίονα πλείστες όσες φορές. Τότε λοιπόν ο Σανόγκιος πρόταξε τα στήθη του και έβγαλε τον εξής λόγο(που παραθέτω σε νεοελληνική μετάφραση γιατί ξέρω ότι πολλοί από εσάς παίρνατε 5 στα Αρχαία) : ‘Η άγνοια, η λήθη και η περιφρόνηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι οι αποκλειστικοί λόγοι της κοινής δυστυχίας και της διαφθοράς των κυβερνήσεων. Οι άνθρωποι γεννιούνται καί παραμένουν ελεύθεροι, με ίσα δικαιώματα. Κοινωνικές διακρίσεις γίνονται μόνο με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Σκοπός κάθε πολιτικής ένωσης αποτελεί η διατήρηση των φυσικών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου. Τα δικαιώματα αυτά είναι η ελευθερία, η ιδιοκτησία, η ασφάλεια και η αντίσταση στη βία. Το Έθνος είναι η αποκλειστική πηγή κάθε εξουσίας. Καμία ομάδα ανθρώπων και κανένα άτομο δεν μπορεί να ασκεί εξουσία που δεν απορρέει από το Έθνος…’ Αυτά είπε ο Σανόγκιος και πολλά άλλα ακόμα που δε θα παραθέσω γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός του κειμένου. Να πω μόνο ότι το κείμενο έμενε κρυφό για πολλούς αιώνες και αν σας θυμίζει κάτι είναι γιατί το ανακάλυψαν κάποια στιγμή οι απόγονοι του Αστερίξ και το πάσαραν ως δικό τους.

Η ουσία είναι ότι μετά από τα λόγια τούτα το πλήθος ξέσπασε σε λυγμούς και ζητούσε την αθώωση του ηνιόχου, όπως και έγινε. Από εκείνη τη μέρα ο Σανόγκιος πήρε το προσωνύμιο ‘ο Φιλεύσπλαχνος’. Και αιώνες μετά μπορεί η δυναστεία των Σανόγκιων να δικτυώθηκε, μπορεί να ανακατεύτηκε με αφρικανικές φυλές, αλλά η ιδιότητα των επιφανών ανδρών της ως φιλεύσπλαχνοι παραμένει αναλλοίωτη, όπως αποδεικνύει και ο χτεσινοβραδινός αγώνας…

- Νοστραδάμου προφητεία 1675η, εδάφιο 4, περίοδος β : Για να κάνει ο Ολυμπιακός πορεία στην Ευρώπη, πρέπει να έχει στην επίθεσή του επιθετικό Σέρβο( έστω και κατά το ήμισυ) και ετών τριαντατεσσάρων…

- Στολτίδη εσύ σουπερστάρ…

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

ΧΑΪ ΦΑΪΒ παρτ 2

Με αφορμή το ...ζεϊμπέκικο που χόρεψα τις προάλλες, παραθέτω 5 κινηματογραφικά ζεϊμπεκικά στα οποία αξίζει να χτυπήσετε παλαμάκια :

5.Ο ΔΡΑΚΟΣ : Μπορεί να μην είναι το πιο λεβέντικο ή το πιο περίτεχνο, είναι όμως μια κατάθεση ψυχής από τον Ντίνο Ηλιόπουλο, στην ταινία που του επέτρεψε να δείξει τις πραγματικές του δυνατότητες

4.ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ : Η κάμερα περιστρέφεται γύρω από τους 2 μονομάχους στην πίστα, προτού από ενα τραπέζι παραπέρα ακουστεί δυνατά ο τίτλος της ταινίας και το παρκέ βαφτεί με αίμα... Η συγκεκριμένη σκηνή αποτελεί και το μοναδικό λόγο να δει κανείς αυτό το ανυπόφορο biopic του Νίκου Κοεμτζή

3.ΟΡΑΤΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ : Για 3 λεπτά και κάτι ψιλά(ακριβώς όσο διαρκεί η τραγουδάρα των Μίμη Πλέσσα-Λευτέρη Παπαδόπουλου) η σαπουνόπερα σταματά, οι γραφικότητες σιωπούν και ο Νίκος Κούρκουλος γράφει κινηματογραφική ιστορία. Η ζωή εδώ τελειώνει...

2.ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ : Ο Γιώργος Αρμένης γράφει τον επίλογο στο αριστούργημα του Παντελή Βούλγαρη με μια γυροβολιά, ενώ τριγύρω του όλα γκρεμίζονται-μεταφορικά και κυριολεκτικά...

1.ΕΥΔΟΚΙΑ: Εντάξει, μπορεί ο χορός του νεαρού πρωταγωνιστή της ταινίας του Δαμιανού να είναι λίγο χλεχλέδικος, αλλά και μόνο για το γεγονός ότι τα 9/8 έχουν ταυτιστεί με την πασίγνωστη μελωδία του Μάνου Λοϊζου, το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας κατακτά δικαιωματικά την πρώτη θέση!


Υ.Γ. Σε τόσους μήνες που έχει πάρει στον συμπαθέστατο ευτραφή κύριο να βρει τον έλληνα κροίσσο με τα 9 γράμματα, ο Φόρεστ Γκαμπ θα είχε λύσει όλο το περιοδικό...

Y.Γ.2 Αναζητήστε το τραγούδι ''Τα ανείπωτα'' του Δημήτρη Ζερβουδάκη από τον δίσκο ''Στα χαμη
λά και στα ψηλά''. Από τα πιο όμορφα ζεμπεκάκια που έχω ακούσει εδώ και πολύ καιρό!