Damsels in Distress (2011)

Οι ήρωες του Stillman είναι ελιτιστές. Ανήκουν σε μια ιδιαίτερη, οικονομικά εύρωστη κοινωνική ομάδα με δικούς της κώδικες, που θεωρεί ποιοτικά κατώτερους εκείνους που δεν τους ακολουθούν. Είναι επίσης λιγότερο έξυπνοι από όσο νομίζουν. Εκείνο όμως που κάνει τον Stillman να ξεχωρίζει από τον μέσο καυτηριάζοντα την αριστοκρατία δημιουργό είναι πως, ενώ εμπαίζει τους χαρακτήρες του, δείχνει παράλληλα γοητευμένος από αυτούς και τον τρόπο ζωής τους.

 

Έπειτα από δεκατρία χρόνια απουσίας από τα κινηματογραφικά πράγματα o Αμερικανός δημιουργός επιστρέφει με μια «κοινωνιολογική» κομεντί, στα πρότυπα εκείνων που προηγήθηκαν. Αφηγείται την ιστορία μιας τετράδας φοιτητριών κολεγίου με δραστηριότητες ,όπως η συντήρηση κέντρου αποτροπής αυτοκτονιών, που θεραπεύει πάσχοντες από κατάθλιψη βάζοντας τους να χορέψουν κλακέτες, και η προσπάθεια επιμόρφωσης των κοινωνικά και διανοητικά κατώτερων αρσενικών μελών μιας όχι ιδιαίτερα δημοφιλούς αδελφότητας του κολεγίου.

Εκείνο που κάνει μια ταινία του Stillman να ξεχωρίζει είναι οι διάλογοι. Μέσα από μια σειρά συζητήσεων με ευρεία θεματολογία, που καλύπτει από ταξικές διαφορές μέχρι υπαρξιακές ανησυχίες, κατά τις οποίες οι χαρακτήρες του εκτίθενται, ο Stillman δημιουργεί ένα εναλλακτικό, κινηματογραφικής υφής σύμπαν που κάνει το σινεμά του να μη μοιάζει με τίποτα άλλο (και σίγουρα όχι με εκείνο του Wes Anderson, με τον οποίο τον συγκρίνουν κάποιοι, καθώς στο σινεμά του τελευταίου η εικόνα είναι το Α και το Ω).

Το Damsels in Distress διαθέτει περισσότερα gags από το σύνηθες, μια τρισχαριτωμένη πρωταγωνίστρια στο πρόσωπο της Greta Gerwig και ένα τρυφερό, σινεφιλικό κλείσιμο όπου οι χαρακτήρες  χορεύουν ένα νούμερο του Fred Astair. Ως είθισται κάποιοι από τους χαρακτήρες του βρίσκουν τον εαυτό τους πίσω από τους κανόνες συμπεριφοράς της κοινωνικής ομάδας στην οποία μετέχουν και άλλοι όχι. Η αφηγηματική πορεία προς αυτή την ανακάλυψη εδώ δεν φαίνεται τόσο μελετημένη όσο στα προηγούμενα φιλμ του. Σε κάθε περίπτωση όμως το Damsels in Distress είναι μια καλή εισαγωγή στο ιδιοσυγκρασιακό σύμπαν του Stillman για τους αμύητους. Kαι μια ευπρόσδεκτη επανάληψη για τους μυημένους.