Η πορνογραφία και η ρομαντική μυθοπλασία έχουν κοινά
στοιχεία. Αμφότερες προσπαθούν να ανταποκριθούν στις επιθυμίες του φύλου
στο οποίο καταρχήν απευθύνονται και οφείλουν μεγάλο μέρος της γοητείας τους
στην προβολή την υποταγής του άλλου φύλου, ώστε να ανταποκρίνεται σε
αυτές τις επιθυμίες και να πληρωθεί η φαντασίωση. Αμφότερες αποτελούν
μια φανταστική παρουσίαση των σχέσεων μεταξύ των φύλων, με απώτερο στόχο την
«απόδραση». Αν όμως ο αποδέκτης τους αδυνατεί να διαχωρίσει την φαντασία από
την πραγματικότητα και θεωρεί πως αυτό που παρακολουθεί είναι το ιδανικό
μοντέλο, στις προδιαγραφές του οποίου πρέπει να ανταποκριθεί η σχέση του με το
άλλο φύλο, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο ο Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ
φέρνει κοντά έναν άντρα εθισμένο στο σκληρό πορνό και μια γυναίκα εθισμένη
στις γλυκανάλατες ρομαντικές ταινίες. Η σύγκρουση αυτών των δυο
χαρακτήρων είναι μια ιδέα από την οποία, πέρα από χαριτωμένες παρεξηγήσεις, θα
μπορούσε να προκύψει μια ενδιαφέρουσα πραγματεία πάνω στις διαφυλικές σχέσεις.
Μόνο που ο Λέβιτ εγκαταλείπει την ιδέα στα μισά του δρόμου και αποφασίζει να
κάνει μια ταινία για το πέρασμα ενός ανώριμου χαρακτήρα στην ωριμότητα. Η οποία, λέει, συνοδεύεται από την εγκατάλειψη του
"αθλήματος" της παρακολούθησης πορνοταινιών, αφήνοντας
ουσιαστικά ημιτελές και το δεύτερο κομμάτι με την προχειρότητα με την οποία το
κλείνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου