Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

ΠΙΑΣΕ ΤΟ ΦΤΥΑΡΙ vol.1


Ο ΠΡΟΠΕΡΣΙ ΤΖΑΚΣΟΝ ΚΑΙ Η ΚΛΟΠΗ ΤΟΥ 14ου ΜΙΣΘΟΥ


του Lucky Luciano



Νεαρός με μαθησιακές δυσκολίες και φίλο cool μαύρο και ημιανάπηρο, ανακαλύπτει πως είναι ο γιος του Ποσειδώνα και ο φίλος του ημικατσίκα και πως για να μην ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα στους Ολύμπιους θεούς πρέπει να βρει την χαμένη αστραπή του Διός σε τρία τέρμινα, αλλιώς θα γίνει ρημαδιός. Παράλληλα ψάχνει τον πατέρα του, την αγάπη αλλά και την ταπεινότητα, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει την ημιθεϊκή του φύση. Κοινώς; Κουραφέξαλα και δύο χαμένες ώρες.


Με την ελληνικότητα της Μακεδονίας να αμφισβητείται, την Ελλάδα υπό καθεστώς επιτήρησης και την Τροία με τον Brad Pitt να μας θυμίζει πως ακόμα και η πιο ενδιαφέρουσα ιστορία της ελληνικής μυθολογίας μπορεί να μετατραπεί σε Ηypnostedon, αναρωτιέμαι πως βγήκα από την αίθουσα του πρόπερσι Τζάκσον, φέροντας και τα δύο μου μάτια, γιατί σε μια φάση προσπαθούσα με το καλαμάκι από την coca cola να αφαιρέσω το ένα, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, καθώς αυτά που βλέπαμε στην οθόνη ήταν πέραν περιγραφής. Ναι το παραδέχομαι η ταινία δεν μου άρεσε, από την άλλη έχω και ελαφρυντικά: την είδα κάτω από τις χειρότερες συνθήκες, δηλαδή με την αυλαία σηκωμένη και την καρέκλα μου στραμμένη προς την οθόνη. Μπάχαλο.


Ο Περσέας – για τους φίλους Πέρσι – Τζάκσον λοιπόν μας συστήνεται καθήμενος στον πάτο μιας πισίνας για κανά επτάλεπτο. Αντί λοιπόν να εκμεταλλευτεί το αξιοπερίεργο ομολογουμένως αυτό ταλέντο και να κερδίσει στο Americas got talent, ή έστω να χτυπήσει καμία γκόμενα, αρκείται στα “cool man” του pathetic φίλου του, που ενώ στην αρχή τον λυπάσαι για την διαφαινόμενη αναπηρία του, τελικά όταν αντιλαμβάνεσαι ότι είναι ημικατσίκος (Σάτυρος), τον στέλνεις straight για την διαφήμιση της cosmote με τις γριές, καθώς τίποτα, ούτε καν το comic relief, δεν δικαιολογεί τον χρόνο του στο πανί. Από την άλλη έχουμε και τον Πέρσι, ο οποίος μαθαίνει κάπως απότομα ότι είναι ημίθεος (του επιτίθεται η δασκάλα/όρνιο του – το είχα πάθει και εγώ με την Αρχαιού μου, όλο 16 μου έβαζε, μέχρι που έγραψα 13 στις Πανελλήνιες και της έδειξα εγώ!) και στη συνέχεια αρχίζει το τρέξιμο: πάει στο camp για ημίθεους (ηλίθιους φώναξε ένας από το κοινό και δεν τον αδικώ), όπου καυλωμένοι 15χρονοι παίζουν τους 300ους φορώντας χλαμύδες και προσπαθώντας να κάνουν δικό τους το γκομενάκι που έχει ζήσει εκεί μέσα όλη του την ζωή: κάτι δηλαδή σαν μια τυπική θητεία στο πολυτεχνείο, μόνο που εκεί το εν λόγω γκομενάκι δεν έχει το παρουσιαστικό της Alexandra Daddario, ούτε βαράει σαν τον Ζαμπίδη. Με τα πολλά, και επειδή έχει φάει πίτα παρότι γιός Ποσειδώνα (αν δεν μπορείς να βρεις γκόμενα ούτε με τέτοιο punch line, χέστα) αποφασίζει με την κοπελιά και τον κατσίκο να πάνε να βρούνε την αστραπή, παρότι ο γερασμένος Pierce Brosnan/άλογος τους λέει να κάτσουν στα αυγά τους και ας πάει να χαθεί ο κόσμος, καθώς εκείνος παράλληλα αποδομεί την κοινή λογική και δίνει νέο νόημα στον όρο «αρπαχτή». Αυτοί φυσικά τον αγνοούν και αρχίζουν ένα ταξίδι μέσα στο οποίο βλέπουμε: την Uma Therman να πετάει την καριέρα της στα σκουπίδια, τους τρεις να χαλβαδιάζουν την μεγάλη ζωή στο Vegas – κάνεις ότι θέλεις και κάποιους τους πονάει – τρώγοντας λωτούς και βλέποντας τον κατσίκο να χορεύει με την τρίχα κάγκελο στο πόδι και κανένας να μην του λέει «άντε και ξυρίσου» και τελικά να καταλήγουν στον Άδη, όπου και ο Steve Coogan πετάει την καριέρα του στα σκουπίδια αλλά τελικά ο κατσίκος ξεμένει πίσω να περάσει ένα χέρι την Περσεφόνη (Rosario Dawson), που φαίνεται να την έχει φάει η α…κολασία και παραβλέπει την τρίχα, καγκελόπορτα στο πόδι. Τι να πεις; Γυναίκες…


Η ταινία τελειώνει μετά από κορυφαία ημιθεημαχία (κλίνεται σαν το τιτανομαχία) μεταξύ του Πέρση και του γιού του Ερμή όπου αφού ο πέρσης λούζει (κυριολεκτικά) τον γιο του courier με νερά, πάει την αστραπή στον Όλυμπο, στον οποίο πας με ασανσερ από την κορυφή του Empire State Building. Όσο ο πέρσυ ανεβαίνει, εύχεσαι να σταματήσει το ασανσέρ και να καλέσουν σε βοήθεια τον Μπαλαφούτη από την πολυκατοικία, αλλά φευ, το σενάριο δεν έχει καν χιούμορ. Τελικά η αστραπή επιστρέφεται στο παραπέντε, ο πέρση «has a moment» με τον πατέρα του (Kevin Mc Kidd) και του φεύγει και το παράπονο που δεν τον είχε δει ποτέ – μα καλά δεν πάει μια καθημερινή μια βόλτα από το Greys Anatomy, εκεί θα τον βρει να τραβιέται με την σπαστικιά κινέζα- και ο πόλεμος αποτρέπεται. Στη συνέχεια ο πέρση γυρίζει στο camp και ελπίζει πως θα ρίξει το γκομενάκι, αφήνοντας υπόνοιες ότι θα επιστρέψει και με άλλες ταινίες όπου θα αναζητά:


Α. την τρίαινα του πατέρα του


Β. το βέλος του έρωτα


Γ. Την ασπίδα του Άρη


Δ. Το πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ


Ε. Τον χαμένο χρόνο


Μετά από δύο ώρες και 15 χαμένα γιούρα, φυσικώς καταλάβαμε πως ναι μεν ο Πέρσης δεν έκλεψε την αστραπή, αλλά πως σαφώς άρχισε να μας κλέβει τον δέκατο τέταρτο μισθό. Και να πεις ότι τον κάνει κάτι… Σε ερώτησή του, γιατί η μάνα του συζούσε με τον βρωμύλο, ψήστη-τυλιχτή, ψηφοφόρο του ΛΑΟΣ, η απάντηση ήταν πως «η μυρωδιά του έδιωχνε τα όρνια που σε ψάχνανε πέρση».


Απερίγραπτη μπαλαφάρα. Μόνο για βαρεμένους.

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Χαχαχα!! Πολύ καλό το άρθρο!! Και είναι ακόμα καλύτερο για μας που δεν είδαμε τον Πέρσι τελικά!! Χαχα!!!