Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

ΧΑΪ ΦΑΪΒ - ΤΟ ΔΕΚΑ ΤΟ ΚΑΛΟ

Με αφορμή την έξοδο (επιτέλους!)του Let the Right One In στις ελληνικές αίθουσες παραθέτω 5 κινηματογραφικά παραμύθια για μεγάλους που πρέπει να έχετε δει οπωσδήποτε!




5. La Cite Des Enfants Perdu (1995) : Το παρανοϊκό δημιούργημα ενός...παρανοϊκού επιστήμονα, αδυνατώντας να νιώσει συναισθήματα κλέβει τα όνειρα των παιδιών. Στο αλλόκοτο και εχθρικό προς τον ανθρώπινο παράγοντα περιβάλλον που εξελίσσεται το φιλμ των Ζαν Πιέρ Ζενέ και Μαρκ Καρό, η τάξη των πραγμάτων θα αποκατασταθεί από ένα μικρό κι έναν τρελό!




4.Sleepy Hollow (1999) : Με το ένα πόδι στα πνευματικά ‘παιδιά’ της αγγλικής εταιρείας Hammer (εταιρεία παραγωγής ταινιών τρόμου που μεσουρανούσε τη δεκαετία του 50 και του 60) και το άλλο στο καρτούν της Ντίσνεϋ ο Τιμ Μπάρτον ζωντανεύει στο σελιλόιντ του Μύθο του Ακέφαλου Καβαλάρη και πλάθει έναν γοητευτικό, αιματοβαμμένο και αξέχαστο εφιάλτη, όπου το δέντρο του Κακού έχει τις ρίζες του βαθιά...




3.Cat People (1941) : Ένα μελαγχολικό παραμύθι καταπιεσμένων πόθων και υποσυνείδητων ενοχών που κινείται γύρω από την Ιρένα, μια αλλοδαπή κοπέλα που πιστεύει ότι είναι βεβαρημένη με μια κατάρα, καταδικασμένη να καταστρέφει οτιδήποτε αγαπά . Η ταινία του Ζακ Τουρνέρ επηρέασε το σινεμά του φανταστικού όσο λίγες, ισορροπώντας αριστοτεχνικά μεταξύ δράματος και σασπένς, σε αντίθεση με το λιγότερο υπαινικτικό και ατυχές ριμέικ της από τον Πωλ Σρέιντερ εν έτει 1982



2. Lost Highway(1995): Για να γλυτώσει από τις Ερινύες ο Φρέντ Μάντισον θα ταξιδέψει μακριά...θα φτάσει στο σημείο να πλάσει μια εναλλακτική πραγματικότητα! Όσο μακριά κι αν τρέξεις όμως, οι Ερινύες θα σε κυνηγήσουν και κάποια στιγμή θα σε βρουν...Το πλέον ανατριχιαστικό και υπνωτιστικό ταξίδι στην χώρα του σουρεαλισμού από τον δημιουργό Ντέιβιντ Λιντς είναι δυστυχώς και το λιγότερο αγαπητό στην πλειονότητα της Κριτικής. Ίσως γιατί έχει την τόλμη (για πολλούς την αυθαιρεσία) στα μισά της διαδρομής να ξεκινά ένα νέο(?) μύθο από την αρχή. Δοκιμάστε να ταξιδέψετε μαζί του, αν έχετε την τόλμη, και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποζημιωθείτε...


.


1. Brazil (1985): Ο Κάφκα στήνει διάλογο με τον Όργουελ, τα animated σκετσάκια του Τέρι Γκίλιαμ για τις ταινίες των Μόντι Πάιθον αποκτούν σάρκα και οστά, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο μεταμφιέζεται σε τρομοκράτη υδραυλικό ...Σε μια περίοδο που οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού καταπίνουν την γλώσσα τους μπροστά στην ολοκληρωτική χρεωκοπία ενός κοινωνικοικονομικού συστήματος που γαλούχησε μια ολόκληρη γενιά, το πολύπαθο αριστούργημα του Τέρι Γκίλιαμ, όπου ένα σύστημα καταρρέει εκ των έσω δια ασήμαντο αφορμή, αποκτά νέες και τραγικά επίκαιρες διαστάσεις. Το Μπραζίλ υπόσχεται μια κινηματογραφική εμπειρία ζωής σε εκείνους που θα επιλέξουν να ακολουθήσουν το μίτο και να διασχίσουν το λαβύρινθο του, οδηγώντας τους μέσα από ένα απολαυστικό ταξίδι σε ένα σοκαριστικό φινάλε. Ίσως η σημαντικότερη ταινία της δεκαετίας του ’80!

13 σχόλια:

kioy είπε...

Πολύ ωραία ανάρτηση! Δεν έχω τα 5-3...

Γιάννης_Βασιλείου είπε...

Ειδικά το 3 πρέπει να το αποκτήσεις άμεσα!

argram είπε...

θα χρειαστω καποιες παραπανω πληροφοριες. θα σε ζαλίσω μια άλλη στιγμή.

Γιάννης_Βασιλείου είπε...

Anytime, boy!

W. είπε...

Που είναι ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑ, οέο;;;

Το ΜΠΡΑΖΙΛ έχω να το δω κανάν αιώνα. Αλλά νομίζω δίκαια είναι κορυφαίο στη λίστα.

Γιάννης_Βασιλείου είπε...

Και συμπληρώνω:

Που είναι η Παρέα των Λύκων οέο?

Yannis Nasikas είπε...

Πράγματι που είναι η εξαιρετική ταινία του Νιλ Τζόρνταν?
Είναι πιο κοντά απ'όλες στο Let the Right One In.
Ωραία λίστα πάντως..

W. είπε...

Και τότε γιατί δεν έβγαζες εκτός τον Ζενέ στο 5;;; Πολύ καλός, δε λέω, αλλά τί να κράσει μπροστά στον Τζόρνταν...

Γιάννης_Βασιλείου είπε...

Είναι αργά για δάκρυα hollykit και costello...το τρένο έχει φύγει και το κείμενο έχει ανέβει...

Τα 'Χάι Φάιβ' είναι ενδεικτικά, δεν αντιπροσωπεύουν μια λίστα με τα 5 καλύτερα, αλλά με 5 αντιπροσωπευτικά δείγματα της εκάστοτε κατηγορίας που πραγματεύονται

W. είπε...

Α... ΟΚ.

Chris Z. είπε...

Καλησπερίζω και συγχαίρω, όχι τόσο για το post αλλά για το ότι "το τρένο έχει φύγει και το κείμενο έχει ανέβει..." Ειλικρινά..

Πες μου όμως, είμαι ο μόνος που βρίσκω το "Τideland" του Gilliam τόσο αυθεντικά σκοτεινό σαν παραμύθι τρόμου αποκλειτικά γραμμένο για ενήλικες...??

Γιάννης_Βασιλείου είπε...

Καλωσορίζω και ευχαριστώ!

Ναι!



Υ.Γ. Έχει αρκετούς οπαδούς το Tideland, απλώς εγώ το βρίσκω επιτηδευμένα αλαφροίσκιωτο και ερμητικά κλειστό στον εαυτό του...

Chris Z. είπε...

Και όμως όχι...
:)