Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

Πως θα ήταν το τραγούδι των τίτλων της νέας ταινίας Bond, αν το ερμήνευαν οι έλληνες καλλιτέχνες;






Franchise με την αποδοχή, την μακροβιότητα και τον πολιτιστικό αντίκτυπο του James Bond δεν υπάρχει και ούτε πρόκειται να υπάρξει στο άμεσο μέλλον. Κι αν αμφιβάλλεις, σκέψου απλά για πόσες ταινίες σηκώνεται συζήτηση σε έντυπα μη κινηματογραφικά για το ποιες είναι οι υποψήφιες για να υποδυθούν τα κορίτσια του ήρωα ή για το ποιός ακούγεται ότι θα ερμηνεύσει το τραγούδι τον τίτλων αρχής. Και μιας και το έφερε η κουβέντα  ανακοινώθηκε ότι το τραγούδι τίτλων της επερχόμενης ταινίας Bond, που λέγεται Spectre, θα το ερμηνεύσει κάποιος Sean Smith, ένα παιδάκι που προωθεί το μάρκετιν(γκ). Φυσικά οι παραγωγοί ούτε καν σκέφτηκαν να προσλάβουν κάποιο ελληνόπουλο. Γιατί άραγε; Μήπως δεν έχουμε καλούς τραγουδιστές εμείς και είναι οι ξένοι καλύτεροι; Ή μήπως οι πέντε εβραίοι που κυβερνούν τον κόσμο δεν θέλουν το άστρο της Ελλάδας να λάμπει στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη; Δεν ξέρω, τροφή για σκέψη δίνω.

Σε κάθε περίπτωση ο cinetairos είναι εδώ για να σας αποκαλύψει πως θα ήταν το τραγούδι του Spectre , αν οι (μασόνοι, αν πιστέψουμε τις φήμες;) παραγωγοί του franchise είχαν αναθέσει την δουλειά σε μερικούς από τους πιο επιφανείς και δημοφιλείς έλληνες καλλιτέχνες, που εργάζονται σήμερα.




Σπέεεεεκτρ, σε θυμάμαι ακόοοοομααα,
Σπέεεεκτρ, σαν παλιόοο χειμώωωωωνα
Ω Σπέεεεκτρ ξύπνησες βαθιά πληγήηηηηηηη
Αχ. Σπεκτρ.

(Νατάσα Μποφίλιου)




Στης καρδιάς μου τα ανάκτορααα
έβαλα έναν πράκτορααα*
Σε φωνάζουν Σπεκτρ  κι είσαι αμαρτία
Σπεκτρ στο κορμί μου φέρνεις τρικυμία

(Κατερίνα Στανίση)






Αποσπερίτη που ζυρνάς τσε σε βαγιοκλαδίιιιιζουν
Σπεκτρ, πουλί αλυχτάρικο, κρίνοι σ’αποσκιαδίιιιιζουν
τσε σαν αγρίμι που χτυπάαα, ώωωωι! τσε το ζουλάπι σκίζει
 οι κόρες σ΄έχουνε σεβντά, ο οχτρός να τρέχει αρχίιιιζει

(Γιάννης Χαρούλης)




Πως αλλάζουν οι καιροί, 
σωσίβιο ανάμεσα στα πλήθη
είναι η σκιά σου βροχερή, 
είναι η σκιά μου στην ομίχλη
πρόστυχες χίμαιρες χτυπούν, 
ένα βιβλίο που παλιώνει
μία φλεγόμενη ψυχή, 
μια μπαλαρίνα που τελειώνει

Κι αν με θυμάσαι μίλα μου
κάνε τη νύχτα βλέμμα
η αγωνία ενός παιδιού
άγιου βασίλη ψέμα

(Φίλιππος Πλιάτσικας)






Άραγε είσαι ο Σπεκτρ που ζητάω
ή στους αγρούς και στα βουνά άδικα τραγουδάω
και κάθε μέρα χάνω το ονειρό μου
στου ριζικού το αδράχτι τρύπησα το δάχτυλό μου


(Μελίνα Κανά)






Θυμάμαι τις αποστολές που ζήσαμε, ερωτευμένοι ήμαστε
και τώρα για έναν Ιταλό μ’ αφήνεις
Θυμάμαι στο χαλί κι οι δυο κυλήσαμε κι υστέρα το σκουπίσαμε
μα τώρα μόνο στο χαλί με αφήνεις
Όσα πρόσωπα αν αλλάξεις
και ραβιόλια αν μου φτιάξεις
Σπεκτρ είσαι, δεν υπάρχεις
πάρε ένα γεια, για να ‘χεις

(Παντελής Παντελίδης)






Moυ λένε πωθ διαθκεδάδειθ με ντράι μαρτίνι και με θτάαααιλ
κι εγώ τουθ λέω δικαιώνειθ του Ίαν Φλέμινγκ το λαιφθτάαααιλ
Τους ερωτέθ θου, λεν, πληγώνειθ και τουθ εχθρούθ θου τουθ θκοτώνειθ
κι εγώ θου λέω μην έρθειθ μιιιηηηηην
το θμόκιν δεν το τθαλακώνειθ και το πουκάμιθο το ιθιώνειθ
με το κορμάκι τηθ Γιαθμιίιιιηηην 

  (Θάνος Μικρούτσικος)






Χαχαχαχα, περνάμε καλάααααα; Χαχαχαχα! Ωραίααα! Πάμε ένα Σπεκτρ; Χα. Είστε έτοιμοιοιοιοι; Τέλειαααα! Σπέεεεεεκτρ, κυκλοφορείς, τα κορίτσια τρελαίνεις, σε λένε όλοι Σπέεεεκτρ. Χέρια ψηλά τώωωωρα. Χα!   

(Σάκης Ρουβάς)





Σου σκάρωσα στιχάκια φιλαράκι μου παλιό, παρ΄το χαμπάρι
Στο μύθο του Σπεκτρ να ρίξω πανωφόρι, κάνε μου τη χάρη
Να μιλήσω για έναν ήρωα που τον ζώνει ένα χτικιό
Που γοητεύει, δεν προδίδει, κουβαλάει σιδερικό
και δεν μιλάω για τον Ζορρό
από το Πέραμα  μέχρι την πόλη των Αγγέλων
τα ίδια αδέρφια ξοδεύουν ψυχή για να αγναντέψουμε το μέλλον
από της κάτω γειτονιάς τα τσίπουρα μέχρι το μαρτίνι της χλιδής
ίδιο το παιχνίδι της δόξας, ίδιο και της παρακμής.*

(Αctive Member)





Σε μια αδιέξοδη πλοκή στο δρόμο για κάποιον Μινοοοταυρρρρρροοο
Ξεπροβάλεις μια αυγή, σαν ξυμένη πληγή, με το πιστόλι σου στον κρρρρόταφοοο

Ωωω Σπεεεεεεεεεεκκτρρρρρρρρρρρρ  (γονατίζει)

Η αγωνία μου βουνοοοοο
Κι εσύ ματώνεις σαν παιδί πολύ μικρρρρρόοοοοο
Του πάθους η πεμπτουσία με κάνει να παρρρρραμιλώωω
Κι εγώ στα μάτια σου να βρρρρίσκωωω το Θεόοοο*

(Άννα Βίσση)





Όπως τα πουλιά πάνω από την πόλη
Έτσι κι ο Σπεκτρ θα με ανταμώσει ένα πρωινό που θα’ναι λευκό απ’το χιόνι
  
Όπως μοιάζουν τα αυτοκίνητα από ψηλά στα ημιφωτισμένα προάστια
Ο Μποντ βλέπει το όνομά μου, γραμμένο με τ’ άστρα

Πόσο ζυγίζει η αγάπη; Λιγότερο από μηδέν μηδέν εφτά;
Είναι πιο ψηλή και από τις γκρίζες ταράτσες; Νιώθει ατέρμονη μοναξιά;

Γιατί η αγάπη του Σπεκτρ, σκοτώνει τα ανείπωτα
Γιατί η πίστη του, είναι λίγη περισσότερη από το τίποτα*

(Κώνσταντίνος Β.)





Στριμωγμένος στο τρόλεϊ να πάω στη δουλειά
Πηγμένη η Κατεχάκη και βαριέμαι τον ντουνιά

Και να συλλογίζομαι το Μποντ ΩΩΩ τον Μποντ!
Σπεκτρ με το όνομα
Και να συλλογίζομαι το Μποντ ΩΩΩ τον Μποντ!
Πρακτοράκια στη φαντασίας τους τη γόοονδολα

Θυμάμαι μικροί τρέχαμε στις αυλές με τα ξύλινα πιστολάκια,
να καμωνόμαστε τα αντράαακια
Και τώρα βαριεστημένοι μικροαστοί
Εσένα σε ξεπέρασα αλλά μου λείπουν τα παλιά μου παρεάααακια

Και να συλλογίζομαι το Μποντ ΩΩΩ τον Μποντ
Σπεκτρ με το όνομα
Και να συλλογίζομαι το Μποντ ΩΩΩ τον Μποντ
Ονειροπόλα μου Καλιφόοορνια* 

(Φοίβος Δεληβοριάς) 




Μπήκε ο χειμώνας κι ένα σπεκτρ κυνηγώ 
σαν σπεκτρ γυρίζω κι εγώ 
Σαν κύμα αγάπης αγκαλιάζω και ριγώ 
τον βράχο που έχεις στο λαιμό 

Κι όταν θα σε φιλώ θα είμαι εγγόνι, για φαντάσου 
και θα απωθώ τα γηρατειά σου 
γυμνό καλώδιο στα νερά σου, εγώ θα σε φιλώ, 
θα τυλιχτώ με τα μαλλιά σου

(Μιχάλης Χατζηγιάννης)



Σπέεεεεκτρ, σε θυμάμαι ακόοοοομααα,
Σπέεεεκτρ, σαν παλιόοο χειμώωωωωνα
Ω Σπέεεεκτρ ξύπνησες βαθιά πληγήηηηηηηη
Αχ. Σπεκτρ.

(Ελεονώρα Ζουγανέλη)







*credit to Ανδρέας Κύρκος


2 σχόλια:

Thom Yorke είπε...

https://www.youtube.com/watch?v=i6WO8Dcxr4s

You're welcome lad :)

Γιάννης_Βασιλείου είπε...

Σ'ευχαριστω πολύ για την συνδρομή, Τομ. Σου υπόσχομαι, πως θα έρθουμε στην πρεμιέρα σου στο μαγαζί, να σε καμαρώσουμε.