Δευτέρα 21 Απριλίου 2008

ΧΑΪ ΦΑΪΒ το έκτο...

Με αφορμή το γεγονός ότι τελευταία είμαι συνέχεια στους δρόμους -και έχω παραμελήσει και το μπλογκ- παραθέτω 5 road movies με τα οποία πρέπει να έχετε ταξιδέψει :

5. Φέρτε μου το κεφάλι του Αλφρέντο Γκαρσία - Bring me the head of Alfredo Garcia(1974) : Μπορεί σαν γενικό σύνολο να μη συγκαταλέγεται καθολικά στις κορυφαίες στιγμές του Πέκινπα, το τελευταίο ημίωρο όμως είναι ίσως ότι καλύτερο μας έδωσε ο ιδιόρρυθμος αυτός δημιουργός. Οι επιρροές που άσκησε στο (ανώτερο) ''Οι 3 Ταφές του Μελκιάδες Εστράντα'' είναι εμφανείς...


4. Θέλω και τη μαμά σου -Y Tu Mama tambien(2001) : Θα μπορούσα να γράψω διάφορα κλισέ τσιτάτα περί ταξιδιού ενηλικίωσης και πλούσιου κοινωνικοπολιτικού υπόβαθρου, η αλήθεια είναι όμως ότι σας προτείνω την ταινία για να θαυμάσετε την Maribel Verdu που πραγματικά κολάζει και ομοφυλόφιλο μοναχό!


3.Τhe Straight Story (1999) : Λιτό, βραδυφλεγές και ''εναλλακτικά'' συναρπαστικό, αυτό το ταξίδι εξιλέωσης που κάνει ένας ηλικιωμένος με το πιο απίθανο μεταφορικό μέσο που θα μπρούσατε να σκεφτείτε, είναι η τελευταία ταινία που θα περιμέναμε από τον Ντέιβιντ Λιντς, αλλά ευτυχώς με την καλή έννοια...


2.Τσακισμένα Λουλούδια- Broken Flowers (2005): Ένας γερασμένος Δον Ζουάν ξεκινά μια διαδρομή στο παρελθόν του αναζητώντας το βλαστάρι του και τον ...χαμένο χρόνο, σε μια ταινία που καταλήγει σε ένα από τα πιο σοκαριστικά και πολυσυζητημένα φινάλε των τελευταίων ετών...


1.Παρίσι, Τέξας - Paris, Texas (1984) : Στο πλέον βραβευμένο φιλμ του Βέντερς ένας μεσήλικας που έχει εγκαταλείψει τα εγκόσμια - οχι με τη μακάβρια έννοια-, επιστρέφει για να κλείσει ανοιχτούς λογαριασμούς... Είναι μια από εκείνες τις ταινίες που πλάθουν ένα δικό τους σύμπαν, στο οποίο αν κατορθώσεις να βυθιστείς, δε γίνεται να μη βγεις κερδισμένος σαν θεατής αλλά και σαν άνθρωπος...

3 σχόλια:

Unknown είπε...

Ρε συ φίλε να την πω την blogαμαρτία μου, πολύ γουστάρω τα x5 κειμενάκια σου.
(Επίσης κεντώνω τα ζεύγη σου για τον "μετριασμό" σου στον Αφρέντο Γκαρσία...)

Γιάννης_Βασιλείου είπε...

Θα μπορούσες να τα κεντώσεις αλλά αν κοιτάξεις λίγο καλύτερα έχει ανοίξει και χρώμα κάτω και τυχαίνει ο ένας από τους δύο άσους που έχω στο χέρι να μου δίνει την παρτίδα.

Να'σαι καλά πάντως και χαίρομαι που επέστρεψες στα κινηματογραφικά κείμενα,γιατί πολύ Νταλάρας και Μπρους έπεσε τελευταία - τους έχω και τους δύο ψηλά βέβαια, ειδικά τον πρώτο τον έχω Θεό!-

zubizabata είπε...

Καλά ρε δούλευες 21 Απρίλη; Αίσχος...

Τέσπα, καταλαβαίνεις και μόνος σου φαντάζομαι ότι η καλύτερη απ' τις 5είναι ο Garcia και ότι σε road movie λίστα το Paris Texas είναι cheat.