Στάλες ιδρώτα μούσκευαν το βασιλικό του μέτωπο κι από πάνω άλλες στάλες ιδρώτα μούσκευαν τις στάλες ιδρώτα που μούσκευαν το βασιλικό του μέτωπο. Ο ήλιος για ακόμα μια φορά έκανε επίδειξη των θερμαντικών του δυνάμεων πάνω από το βασίλειο της Πίνδου. Είχε σχεδόν δύο αρχαίες ώρες που περίμενε μπροστά στην πύλη του βασιλείου και κανείς δεν φαινόταν στον
ορίζοντα. Τουλάχιστον όχι εκείνος που περίμενε. Πέρασαν πλασιέ κοθόρνων και ασφαλιστές μαυσωλείων, διανεμητές ταχυφαγείων και μάρτυρες του Καπίκιου, του προστάτη των πρεφατζήδων, λαιστρυγόνες και κύκλωπες, μαστιγωτές και συμπληγάδες, έλληνες κι οθωμανοί, ιπτάμενοι και τζέντελεμαν, ταπεινοί και καταφρονεμένοι, κάστορες και πολυδεύκες, ζωοδόχοι και πηγές, μαοϊκοί και τροτσκιστές, ο Ηρακλής και οι αμαζόνες, η Πηνελόπη και οι μνηστήρες, ο Αντώνης και οι Τζόνσονς, ο Πέτρος και τα κορίτσια του...αυτοί και πολλοί ακόμη πέρασαν από την πύλη του βασιλείου , όσο ο σοφός βασιλιάς Νέστορας περίμενε, αλλά ακόμα δεν είχε περάσει εκείνος που περίμενε.
‘
Άι στον Πλούτωνα’, μουρμούρισε ο Νέστορας, ο σοφός εκείνος βασιλιάς της Πίνδου και έδωσε μια βασιλική κλωτσιά σε ένα χαλίκι. ‘
Να θυμηθώ να βάλω να ανασκολοπήσουν τον Ιωάννη των Κάππως, τον μουγγό μου συμβουλάτορα που βρίσκεται πάντα στο σημείο που πρέπει’ πρόσθεσε και ξέσπασε πάνω σε ακόμα ένα χαλίκι.
Μερικές αρχαίες ώρες νωρίτερα ο σοφός βασιλιάς της Πίνδου καθόταν στον κουνιστό βασιλικό του θρόνο και προετοίμαζε για την επερχόμενη υποδοχή τον Πανάγο τον Τελαλώνη, τον βασιλικό τελάλη με την προβληματική άρθρωση που εισπράττει τους φόρους.
‘Πάμε ξανά’, είπε ο Νέστορας .‘Καλωσόρισες στολίδι της αθλητικής δικαιοσύνης’
‘Κλαστό τσαθλέ κεσαδίνης’, επανέλαβε ο Πανάγος ο Τελαλώνης.
‘Οχι, όχι! Καλωσόρισες στολίδι της αθλητικής δικαιοσύνης’, τόνισε ο Νέστορας
‘Μα ναι’ είπε απορημένος ο Πανάγος,
‘σλαχστά δλαθέ σοφτό και νης’
‘Ω Δία μου, Δία μου’ αναφώνησε απογοητευμένος ο Νέστορας και κοίταξε το βασιλικό ταβάνι.
‘ Πες κάτι άλλο. Πες...καλοσώρισες σεβάσμιε ελλανοδίκη’
‘Ρισέ προκμέ ελίκη!’ φώναξε με αυτοπεποίθηση ο Πανάγος ο Τελαλώνης
‘Άστο αυτό. Πές καλοσώρισες ελλανοδίκη’
‘Σκαφτιά κικιρίκη’
‘Κα-λο-σω-ρι-σες ε-λλα-νο-δι-κη!’
‘Πελουσκιά φιριδίκη!’
‘Πες καλοσώρισες έστω’
‘Ναβοξενόθισες’
Πες ...πες απλά καλό, μα τον Πλούτωνα’
‘Μουσκοδετρό μιλούστονα΄!’
‘Χάσου από τα μάτια μου ανίκανε αρουραίε, πιο άχρηστε κι από μοναχό σαολίν με πριαπισμό!’, φώναξε ο βασιλιάς Νέστορας και ο Πανάγος ο Τελαλώνης χάθηκε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, καθώς είδε με την άκρη του ματιού του τον Παυσανία τον Φλέβα να τρίβει με νόημα τις γυμνασμένες του παλάμες.
‘Τι θα κάνω τώρα καλέ μου Ιώαννη’, ρώτησε ο Νέστορας τον Ιωάννη τον Κάππως, τον μουγγό του συμβουλάτορα που στεκόταν στη γωνία ορθιός με τα τρία πόδια σηκωμένα. ‘
Ποιός θα πάει ως επικεφαλής της ομάδας υποδοχής που θα υποδεχτεί τον Ελαναδώκη τον Σκάνδαλο, τον διεφθαρμένο ελλανοδίκη που δεν κρίνει ποτέ κατά συνείδηση?’
Ο Ιωάννης ο Κάππως ευθύς έπεσε στα τέσσερα και έξυσε με το αριστερό πίσω πόδι του το δεξί αυτί του.
‘ Έχεις δίκιο καλέ μου Ιωάννη’, είπε χαμογελώντας ο Νέστορας.
‘Ποιός χρειάζεται τις φιλαρμονικές και τα εκστασιασμένα πλήθη?Θα πάω εγώ ο ίδιος να τον υποδεχτώ. Τι μεγαλύτερη τιμή από το να σε υποδεχτεί ο ίδιος ο βασιλιάς Νέστορας αυτοπροσώπως?’, πρόσθεσε και σηκώθηκε, φόρεσε το βασιλικό του φακιόλι και στράφηκε στον Κοσταλλέλο τον Ρόγχο τον πιστό και μωρό Καρχηδόνιο υπηρέτη του.
‘Εσύ Κοσταλλέλο πήγαινε εκεί που είχαμε συμφωνήσει και φρόντισε να είναι όλα όπως τα είχαμε συμφωνήσει’, είπε ο Νέστορας, δίχως να αποκαλύψει πού είναι αυτό που είχαν συμφωνήσει και τί ακριβώς είχαν συμφωνήσει, προκειμένου να κρατήσει το αναγνωστικό κοινό σε αγωνία.
Κι έτσι έκανε ο βασιλιάς Νέστορας. Πήγε ολομόναχος να υποδεχτεί τον Ελαναδώκη τον Σκάνδαλο, τον διεφθαρμένο ελλανοδίκη που δεν κρίνει ποτέ κατά συνείδηση. Και τώρα βλαστήμαγε την ώρα και τη στιγμή που έλαβε ετούτη την απόφαση
‘ Να πας στον πλούτωνα, Ώρα! Από τον Δία να τό ΄βρεις, Στιγμή!’, φώναζε κάθε τόσο, καθώς περπατούσε νευρικά κατά μήκος της πύλης του βασιλείου της Πίνδου.
Ξαφνικά τρεις κουκκίδες φάνηκαν στον ορίζοντα. Ο Νέστορας κοντοστάθηκε. Οι τρείς
κουκκίδες σύντομα έγιναν τρεις μουντζούρες. Οι τρείς μουντζούρες έγιναν τρεις σκατούλες. Οι τρεις σκατούλες έγιναν τρεις κοτρώνες. Οι τρεις κοτρώνες έγιναν τρεις χιτώνες. Και οι τρεις χιτώνες έγιναν τρεις άνθρωποι. Ήταν ο Ελαναδώκης ο Σκάνδαλος, ο διεφθαρμένος ελλανοδίκης που δεν κρίνει ποτέ κατά συνείδηση. Στα αριστερά του, όπως έβλεπε ο Νέστορας, περπατούσε ο Κλωστάκις ο Πυρήλιος, ο ασυγκράτητα ομοφυλόφιλος ακόλουθος, το δεξί χέρι και ο φίιιιιιιιιιιιλος του Ελαναδώκη του Σκάνδαλου.Στα δεξιά του ,όπως έβλεπε ο Νέστορας, περπατούσε ο Τισίας ο Μελεμενής, ο αβυσσαλέα διορατικός συμβουλάτορας, το αριστερό χέρι και ο άλλος φίιιιιιιιιιιλος του Ελαναδώκη του Σκάνδαλου.
Είχαν φτάσει πια σε απόσταση δέκα μέτρων από τον σοφό βασιλιά της Πίνδου
‘Καλοσώρισες εν Αθηνά αδερφέ’, βροντοφώναξε ο Νέστορας
‘Καλώς σε βρήκα εν Αθηνά αδερφέ’, αποκρίθηκε ο Ελαναδώκης
Πλησίασαν ο ένας τον άλλο και φιλήθηκαν στο στόμα για ώρα, κατά τον πατροπαράδοτο αρχαιοελληνικό τρόπο υποδοχής των καλεσμένων.
‘Να σου γνωρίσω τα παλικάρια που ’χω φέρει μαζί’, είπε ο Ελαναδώκης.
‘Από εδώ ο Κλωστάκις ο Πυρήλιος, ο ασυγκράτητα ομοφυλόφιλος ακόλουθος, το δεξί χέρι και ο φίιιιιιιιιιιιλος μου’
‘Χαίρω πολύ βασιλιά Νέστορα. Στις διαταγές σας! Μπορείτε να με κάνετε ότι θέλετε... Μπορείτε να με κάνετε ότι θέλετε εδώ και τώρα… Αχ κάντε με ότι θέλετε εδώ και τώρα!’, είπε χαμογελώντας λιμασμένα ο Κλωστάκις ο Πυρήλιος
‘Βούλωστο, μπαταρισμένη τριήρη’, φώναξε ο Ελαναδώκης και η ‘μπαταρισμένη τριήρης’ το έπιασε το υπονοούμενο.
‘Κι από εδώ ο Τισίας ο Μελεμενής, ο αβυσσαλέα διορατικός συμβουλάτορας, το αριστερό χέρι και ο άλλος φίιιιιιιιιιιλος μου’
‘Μου αρέσει το κρέας’, δήλωσε ο Τισίας ο Μελεμενής, αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία.
‘Η επίσκεψή σου τιμά το βασίλειό μου ιδιαίτερα σεβαστέ και εκλεκτέ Ελαναδώκη’, είπε ο Νέστορας.
‘ Είθε η σημερινή μέρα να σου μείνει αξέχαστη. Θα σε ξεναγήσω στο βασίλείο μου, θα κάνουμε στάσεις στα απαραίτητα σημεία, θα έχουμε χαπενινγκς, ιβέντς,(από τα αρχαιοελληνικά happenings και events που σημαίνουν χάπενινγκς και
ιβέντς),
το βράδυ μάλιστα θα γίνει και θρησκευτική πανήγυρις προς τιμή του Απόλλου. Τραγουδά μια νεαρή τραγουδίστρια που τώρα κάνει τα πρώτα της βήματα, η Φιλιώ Πυργάκη. Θα έχει και κλήρωση με τραπεζομάντιλα και έχω φροντίσει να κερδίσει ο λαχνός που θα κρατάς στα χέρια σου εσύ! Πρώτα όμως θα κατευθυνθούμε προς τον βασιλικό όικο ανοχής, ώστε οι προσωπικά επιλεγμένες εταίρες να σε περιποιηθούν. Θα πρέπει να είσαι κουρασμένος, ω Ελαναδώκη ’
‘Πιάστηκα λιγάκι, αλλά δε βαριέσαι?Ξηγημένο σε βρίσκω Νέστορα. Φύγαμε!’, αποκρίθηκε ο Ελαναδώκης ο Σκάνδαλος
‘Θα έχει και κρέας εκεί που θα πάμε?’, ρώτησε ο Τισίας ο Μελεμενής, αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία
----------------------------------------------------------------------------------------------
Στο δρόμο για τον οίκο ανοχής κοντοστάθηκαν λίγο για να παρακολουθήσουν ένα φριχτό θέαμα. 4 νέγροι θερμαστές από την Καρχηδόνα έκαναν ταυτόχρονα έρωτα διά της βίας στην Μαρία Α. Κατόπιν την εγκατέλειψαν αιμόφυρτη και ξεσκισμένη στο έδαφος. Μυρμήγκια έσκισαν τις σάρκες της, σκουλήκια ρούφηξαν τα υγρά της, κουνούπια καταβρόχθισαν τα οστά της, ώσπου στο τέλος δεν είχε μείνει τίποτα που να τη θυμίζει και η μιαρή της ύπαρξη είχε χαθεί και θα έμενε χαμένη εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν.
‘Μάλλον της ζήτησαν κρέας και δεν τους έδωσε’ σημείωσε ο Τισίας ο Μελεμενής, αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία.
Περπατούσαν για αρκετή ώρα και πλέον είχαν φτάσει στον προορισμό τους. Ο οίκος ανοχής φιγούραρε αγέρωχα ανάμεσα σε 2 κτίσματα, το καφενείον ‘
η Ελλάς’ και το χασάπικο ‘
που κλαίει για κάποιον Τάσο’. Η ερυθρούς απόχρωσης πινακίδα έγραφε
‘Της αρτέμιδος αι ιέρειαι’. Μπήκαν μέσα. Στην είσοδο τους υποδέχτηκαν η Λυδία η Σοφή και η Δυλία η Ευή, οι δύο χαρωπές εταίρες, που ‘χουν τόσο ξανθιά την κόμη, που κάνουν τον ήλιο να φαντάζει σαν εξώφυλλο δίσκου των HIM. Φορούσαν χιτώνα εφαρμοστό, από δέρμα ελαφιού που ξεκινούσε
λίγο πιο κάτω από το στήθος και κατέληγε λίγο πιο πάνω από τους γλουτούς και κράδαιναν στα τρυφερά τους χέρια από ένα καμουτσίκι έκαστη(παρατηρούμε εδώ αγαπημένε αναγνώστη ότι το BDSM έκανε τα βρεφικά του βήματα στην νεστορική Πίνδο, για να καταλήξει την σήμερον ημέρα η αγαπημένη ερωτική συνήθεια κάθε νοήμονος ανθρώπου.)
‘Καλοσώρισες βασιλιά Νέστορα Καλοσώρισες ένδοξε Ελαναδώκη. Περάστε στον οίκο μας. Θα κάνουμε ότι μπορούμε για να σας εξυπηρετήσουμε στον οίκο μας. Γιατί στον οίκο μας ξέρουμε καλά πως να σας εξυπηρετήσουμε. Και θα σας κάνουμε μια πλήρη εξυπηρέτηση’, είπαν με μια φωνή η Λυδία η Σοφή και η Δειλία η Ευή.
‘Μήπως σας βρίσκετε λίγο κρέας’, τις ρώτησε ο Τισίας ο Μελεμενής, αλλά δεν του έδωσαν σημασία
Στη μια πλευρά της σάλας του οίκου στεκόταν ο Κοσταλλέλος ο Ρόγχος και στην άλλη καθόταν όρθιος με τα πόδια κατεβασμένα ο Ιωάννης ο Κάππως.
΄Έχεις κάποια ιδιαίτερη προτίμηση, ω Ελαναδώκη?’, ρώτησε ο Νέστορας τον εκλεκτό καλεσμένο του.
‘Να του ζητήσεις κρέας’, τον συμβούλεψε ο Τισίας ο Μελεμενής, μα εκείνος δεν του έδωσε σημασία.
‘Κοίτα Νέστορα, θέλω να μου κάνεις κατάσταση με εκείνη που είναι τόσο καλή, που την παίρνεις μόνο εσύ και κανένας άλλος’, αποκρίθηκε ο Ελαναδώκης ο Σκάνδαλος
‘Κανένα πρόβλημα. Κορίτσια οδηγήστε τον καλεσμένο μας στο δωμάτιο της Νίκης της Κοινής, της λεσβίας εταίρας με τη σταφυλοειδή κόμη που πηγαίνει μόνο με άντρες’, διέταξε ο Νέστορας τις δύο εταίρες κι εκείνες περιχαρείς και τσουπωτές υπάκουσαν στις διαταγές του, έπιασαν αγκαζέ τον Ελαναδώκη και τον οδήγησαν στο δωμάτιο της Νίκης της Κοινής.
Ο Νέστορας κάθισε στον μονοθέσιο δερμάτινο καναπέ από τα ΟΙΚΙΑ και τον ακολούθησε ο πιστός Καρχηδόνιος υπηρέτης του, ο Κοσταλλέλος ο Ρόγχος. Καθώς περίμεναν τον Ελαναδώκη να επιστρέψει ο Κλωστάκις ο Πυρήλιος έκλεινε διαρκώς το μάτι και έστελνε φιλάκια στον Κοσταλλέλο. Ο Κοσταλλέλος τον παρατηρούσε για αρκετή ώρα απαθής και έπειτα έσκυψε στο αυτί του Νέστορα και ψιθύρισε τα εξής
‘
Βασιλιά μου, συγχώρα με αν γίνομαι κακός, αλλά έχω μια αμυδρή υποψία ότι αυτός εκεί απέναντι είναι ομοφυλόφιλος’
‘Κοσταλλέλο παιδί μου, ξέρεις τι θα πεί βραδύκαυτο φυτίλι?’, τον ρώτησε ο Νέστορας
‘Όχι βασιλιά μου’, απάντησε ο Κοσταλλέλος
‘Θα σου πω μια παραβολή. Μια φορά ήταν ένας χουρμάς κι ένας μανδραγόρας. Και λέει ο χουρμάς του μανδραγόρα...’
‘Νέστοραααα’, η φωνή του Ελαναδώκη διέκοψε βίαια την αφήγηση του σοφού βασιλιά της Πίνδου.
‘Νέστορα’ ,είπε ξανά ο Ελαναδώκης κρατώντας από το μαλλί μια ολόγυμνη εταίρα, τη Νίκη την Κοινή την λεσβία εταίρα με την σταφυλοειδή κόμη που πηγαίνει μόνο με άνδρες.
΄Νέστορα, θέλω να μου δώκεις αυτήν εδώ την τσούπρα! Θέλω να την πάρω μαζί μου στην Ολυμπία και να την ξεφτιλίσω.’, είπε ο Ελαναδώκης.
‘Τί? Γιατί?’,αναρωτήθηκε ο Νέστορας.
΄Άκου και προβληματίσου.’, είπε ο Ελαναδώκης.
‘Λένε για μένα οι ναυτικοί που ζήσαμε μαζί, πως είμαι κακοτράχαλο ρεμάλι διεστραμμένο, πως τις γυναίκες μ’έναν τρόπο περίεργο μισώ κι ότι μ’αυτές...’
Εκείνη η αίσθηση που μπορείς να πεις μόνο στα γαλλικά ευθύς κυρίευσε του Νέστορα το νου, γι αυτό και έβγαλε από την βασιλική κωλότσεπη το βασιλικό τηλεκοντρόλ και προχώρησε τον Ελαναδώκη στο φαστ φουόργορντ (από το αρχαιοελληνικό fast που σημαίνει γρήγορος και το αρχαιοελληνικό forward που σημαίνει φόργουορντ).
‘...νομίζω πως στη μοναξία και τη βλακεία του μοιάζω. Κι αυτή εδώ η εταίρα μου θυμίζει εκείνη! Πρέπει να μου τη δώσεις για να την ξεφτιλίσω!’, δήλωσε ρητά ο Ελαναδώκης
‘Μα πολυαγαπημένε Ελαναδώκη αυτό που μου ζητάς είναι δύσκολο. Θέλεις μήπως να σου δώσω τον Κοσταλλέλο? Είναι χρησιμότατος και πολυτάλαντος! Μπορεί να περπατάει και να ανασαίνει ταυτόχρονα!’, αντιπρότεινε στον Ελαναδώκη ο Νέστορας.
‘ Άκουσε να σου πω Νέστορα. Θα σου μιλήσω λογοτιμίτικα τώρα. Ξέρουμε και οι δύο για ποιο λόγο με κάλεσες εδώ και ξέρουμε τι θέλεις από μένα: να ξηγηθώ σάρισα σε κάνα μήνα στους αγώνες στα φιντάνια σου! Άμα γουστάρεις λοιπόν να πατήσουνε βάθρο οι μυρωδιάδες σου, θα μου δώκεις ετούτη εδώ να την ξεφτιλίσω!’, είπε ο Ελαναδώκης και χτύπησε τη γροθιά με δύναμη στον Κοσταλλέλο.
Ο Νέστορας ξεφύσηξε λίγο. Γύρισε στον μουγγό και πιστό του συμβουλάτορα που βρίσκεται πάντα στο σημείο που πρέπει
‘Καλέ μου Ιωάννη, τι να κάνω πες μου’, τον ρώτησε.
Ο Ιωάννης ο Κάππως κοίταξε το ταβάνι για μερικά αρχαία δευτερόλεπτα και έπειτα κάθισε οκλαδόν με το ένα πόδι σηκωμένο.
Ο Νέστορας έβγαλε έναν αναστεναγμό και στράφηκε στη Νίκη την Κοινή.
‘Ας είναι. Νίκη κορίτσι μου, φοβάμαι ότι θα πάς μαζί του για να σε ξεφτιλίσει’, είπε ο Νέστορας
‘Μ’αυτόν να πάω δεν μπορώ, εγώ μιαν άλλη αγαπώ’, απάντησε στην προσταγή του Νέστορα η Νίκη.
‘Το ξέρω καλή μου. Αλλά πρέπει να πας. Πρέπει να γίνεις θυσία για τον τόπο σου. Και καθώς αυτός εδώ θα σε ξεφτιλίζει, εσύ θα σκέφτεσαι την Πίνδο και δε θα λιγοψυχάς’, είπε με στόμφο ο Νέστορας, προσπαθώντας να την εμψυχώσει
‘Μα... μ’αυτόν να πάω δεν μπορώ, εγώ μιαν άλλη αγαπώ’, επέμεινε η Νίκη
‘Θα πας να σε ξεφτιλίσει’
‘Δε γίνεται βασιλιά μου’
‘Θα πας να σε ξεφτιλίσει λέμε’
‘Δε μπορώ βασιλιά μου’
‘Πήγαινε βρε να σε ξεφτιλίσει’
‘Δε μπορώ’
‘Έλα τώρα, πήγαινε να σε ξεφτιλίσει’
‘Όχι’
‘Πήγαινε ,να χαρείς’
‘Όχι!’
‘Πήγαινε βρε να σε ξεφτιλίσει, δε δαγκώνει’
‘Όχι λέμε’
‘Πήγαινε, εγώ που σ’αγαπάω’
‘Τσου’
‘Πήγαινε γαμημένη πουτάνα!’, φώναξε ο Νέστορας και όλοι πάγωσαν ακούγοντας τον σοφό βασιλιά να εκστομίζει κουβέντες που ούτε ο Παγώνης ο Κσουλικιάρης δεν θα έβαζε στο μιαρό του στόμα
Η Νίκη η Κοινή ξέσπασε σε κλάμματα
‘Δε μπορώ να πάω! Σας είπα ότι αγαπάω κάποια. Δείξτε οίκτο βασιλιά μου’, τον ικέτευσε
‘Είπα θα πας!!! Αλλιώς θα πληθύνω τις λύπες και τα βάσανά σου! Με πόνο θα γεννάς παιδιά, όπως όλα τα άλλα πλάσματα κι αντί να γίνεις βασίλισσα σαν εμένα, ο άντρας σου θα γίνει κύριός σου και θα σε πατάει κάτω σαν τον Παγώνη! Κι εσύ Κοσταλλέλο, που προτίμησες να ακούσεις αυτή παρά εμένα,θα ζήσεις σε μια ζούγκλα μόχθου, με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα βγάζεις το ψωμί σου, ως τη μέρα που θα γυρίσεις στην κοπριά από την οποία σε έπλασα!!!’, βροντοφώναξε ο σοφός και ακριβοδίκαιος βασιλιάς Νέστορας
‘Εγώ τί έκανα?’, η εύλογη ερώτηση του Κοσταλλέλου
‘Δεν ξέρω. Αλλά για κάποιο λόγο ήθελα να το πω’, η αφοπλιστική απάντηση του Νέστορα
Η Νίκη η Κοινή σηκώθηκε στα δυο της πόδια. Σφούγγιξε τα δάκρυα της,
πήρε ένα μαντίλι για να κρύψει τη γύμνια της και στράφηκε στο Νέστορα
‘Αφού είναι έτσι θα πάω. Είσαι βασιλιάς μου και σε σέβομαι. Αλλά ακόμα κι εσύ είσαι υπόλογος στους 12 Θεούς του Ολύμπου, στους 27 ημίθεους της Πίνδου και στα 120 ενωμένα εργοστάσια επίπλου. Και μια μέρα ίσως να λογοδοτήσεις σε αυτούς για αυτό που έκανες σήμερα’, είπε η Νίκη και στράφηκε στον Ελαναδώκη τον Σκάνδαλο.
‘Πάρε με και ξεφτίλισε με’
‘Έκανες αυτό που έπρεπε Νέστορα. Αφού πήρα αυτό που ήθελα, θα την κάνω.. Φεύγω γιατί έχω μακρύ δρόμο. Θα τα πούμε σε ένα μήνα’, είπε ο Ελαναδώκης ο Σκάνδαλος και γράπωσε την Νίκη από το μαλλί και έφυγε μαζί με τη συνοδεία του.
‘Στο δρόμο θα σταματήσουμε για κρέας?’, ρώτησε ο Τισίας ο Μελεμενής καθώς έβγαιναν, αλλά ουδείς του έδωσε σημασία
‘Ίσως ήμουν λίγο σκληρός μαζί της, αλλά ένας ηγέτης πρέπει να λαμβάνει ενίοτε αποφάσεις σκληρές. Αποφάσεις παράξενες. Αποφάσεις αλλόκοτες. Αποφάσεις αλλιώτικες. Αποφάσεις αλήτικες. Αποφάσεις...’, συνέχιζε να λέει ο βασιλιάς Νέστορας, κάνοντας μερικά βήματα προς την έξοδο, όταν ένας φρικιαστικός ήχος διέκοψε τον ειρμό του.
‘Χουσσσσσσιάαααα!’, έσκουξε ο Παγώνης ο Κσουλικιάρης ο κουλός και κουτσός ρουφιάνος του βασιλιά Νέστορα, που δε μπορεί να συρθεί σαν το σκουλίκι και σέρνεται με την κοιλιά σαν φίδι κολοβό.
‘Προσέεεεεχτε που πατάαατε βασιλίαααα μου’
‘Τι θες εδώ μέσα υδαρή κατσαρίδα? Και τι δουλειά είχες κάτω από τη σανδαλωμένη μου πατούσα?’, τον ρώτησε φανερά ενοχλημένος ο Νέστορας
‘
Συγχωρεσεεεέ με βασιλιάααα για αυτήηηη μου την ενόοοοοχλησηηηη. Αλλά έεεεπρεεεπε να σε ενημερωωωώωωσω ότι σσσστην άλλη άκρη του βασσσσιλείου κάααανει επιδρομήη το Ιδιόοοοτροποοο Τέεεεραςςς και κατασπαράαασσει τους υπηκόοοοους σας’, είπε και χαμογέλασε χαιρέκακα το βδελυρό όν, εκκρίνωντας ακάθαρτο πύον από τους πόρους του δέρματος του
Ο Νέστορας πάγωσε. Έκλεισε τα μάτια του. Μνήμες του παρελθόντος ξύπνησαν στο νου του.
Θυμήθηκε τον πατέρα του, τον Νεστόριο τον Λάμια, τον διακριτικά πρόστυχο και αδιάκριτα αθυρόστομο βασιλιά της Πίνδου που κάποτε είχε φάει ολόκληρη μια λάμια, να στέκει θαρραλέα μπροστά στο Ιδιότροπο Τέρας
‘Φάε με παλιοαιδοίο! Φάε με γαμώ το Δία μου γαμω! Φάε με αν έχεις όρχεις!’, προκάλεσε το Ιδιότροπο Τέρας ο πατέρας του
‘Όοοοχι! Δε σε τρώω γιατί δεν έχεις κόψει τα νύχια σου’, απάντησε το Ιδιότροπο Τέρας.
‘
Να θα τα κόψω μπροστά σου.’, ειπε ο πατέρας του Νέστορα και έκοψε τα νύχια του μπροστά στο τέρας.
’Φάε με τώρα, ρε κύναιδε! Για φάε με!’
‘Όοοοχι! Δε σε τρώω γιατί ο ίσκιος σου εκεί που κάθεσαι δείχνει γυναικείος’, απάντησε το Ιδιότροπο Τέρας
‘Θα μετακινηθώ’ είπε ο πατέρας του Νέστορα και μετακινήθηκε. ‘
Τι έπαιξε τώρα Ιδιότροπο Τέρας? Πως σου φάνηκε ? Τώρα ο ίσκιος μου έχει παπάρια? Ε, Ιδιότροπο Τέρας?’, κάγχασε ο πατέρας του Νέστορα εμπαίζωντας το Ιδιότροπο Τέρας.
‘Βασιλιά μου’, η φωνή του Κοσταλλέλου διέκοψε βίαια το φλασμπάκ.
‘Τι θα κάνουμε?’
Ο βασιλιάς Νέστορας κοίταξε το πάτωμα σκεπτικός και έπειτα γύρισε στον Ιωάννη των Κάππως.
‘Τι θα κάνω πιστέ μου Ιωάννη?’
Ευθύς ο Ιωάννης ο Κάππως ξάπλωσε μπρούμυτα με τα δύο πόδια διπλωμένα.
‘Για ακόμα μια φορά έχεις δίκιο πιστέ μου συμβουλάτορα. Αυτό είναι που θα κάνω’, είπε ο βασιλιάς Νέστορας και αυτό έκανε. Μα αυτό, αγαπημένε αναγνώστη, είναι μια άλλη ιστορία...
στο σπίτι τους. Όταν οι δολοφόνοι συλλαμβάνονται, την υπόθεση αναλαμβάνει ο Νικ Ράις, ένας φιγουρατζής εισαγγελέας . Επειδή τα αποδεικτικά στοιχεία δεν είναι επαρκή για καταδίκη και προκειμένου να μην χαλάσει το εξωπραγματικό ποσοστό επιτυχίας του, ο Νικ προτείνει σε έναν από τους υπόπτους μία ελαφριά ποινή, με αντάλλαγμα να καταθέσει εναντίον του συνενόχου του. Περνούν δέκα χρόνια. Εκείνος που γλύτωσε την καρέκλα την ηλεκτρική βρίσκεται νεκρός και ο Κλάιντ Σέλτον παραδέχεται ότι τον σκότωσε. Στη συνέχεια στέλνει τελεσίγραφο στον Νικ: ή θα προσπαθήσει να «διορθώσει» την αδικία που υπέστη η οικογένειά του ή «παίκτες - κλειδιά» στην υπόθεση θα βρεθούν νεκροί.
περιμέναμε βέβαια κάτι καλύτερο από τον Kurt Wimmer, τον σεναριογράφο του Street Kings – ένα φιλμ στο οποίο ο συγκεκριμένος γραφιάς έδωσε άλλο ένα δείγμα των ‘απαράμιλλων’ δεξιοτήτων του-. 
