Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ


Η ψηφοφορία έκλεισε και η ετυμηγορία βγήκε! Μυριάδες αναγνωστών του cinetairos.blogspot.com είπαν και ελάλησαν: η σπουδαιότερη μορφή της ελληνικής Γραμματείας είναι ο Θεόδωρος Καραμανώλης! Και ποιος άραγε θα μπορούσε να τους αδικήσει, όταν έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που συνδυάζει το αρχαιοελληνικό ήθος και κάλλος με το αναγεννησιακό πρότυπο του homo universalis ? Ο Θεόδωρος Καραμανώλης μας κάνει καθημερινά υπερήφανους που είμαστε Έλληνες (καθώς μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι έχουμε ένα κοινό σημείο μαζί του). Η συνεισφορά του στον χώρο των τεχνών, των επιστημών, των γραμμάτων και της ρακοσυλλογής είναι κάτι περισσότερο από ανεκτίμητη: είναι αναίσχυντη και ανερυθρίαστη!!!


Άλλα τι θα μπορούσα άλλωστε να πω εγώ, που να αντανακλά έστω και το 1/10 του εύρους αυτής της one of a kind προσωπικότητας της διανόησης? Ας αφήσω τα έργα του να μιλήσουν. Παραθέτω λοιπόν μια σειρά αποσπασμάτων από τη συμβολή του σε μια ποικιλία από εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας



Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗ . . .







ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ










ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ










ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ










ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΩΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ











ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ









ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ




Περπατούσε... Περπατούσε και κοιτούσε τον ουρανό που είχε χρώμα μπλε σαν του ουρανού...περπατούσε...περπατούσε...περπατούσε και τα πόδια του πήγαιναν ρυθμικά σαν πόδια ανθρώπου που περπατά...περπατούσε...'αχ', φώναξε κάποια στιγμή επειδή πόνεσε το πόδι του, και ακούστηκε σαν 'αχ' ανθρώπου που φωνάζει κάποια στιγμή επειδή πόνεσε το πόδι του...περπατούσε...περπατούσε...Παναγία μου πώς περπατούσε έτσι?



(Απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Θεόδωρου Καραμανώλη ' Για μένα ο δρόμος είναι δρόμος')








Ένας μεγάλος αρχαίος Έλληνας...







Ένας μεγάλος σύγχρονος Έλληνας...




Παρατηρούμε ότι το δωρικό προφίλ και το προκλητικό γενάκι που 'στολίζει' την κάτω σιαγόνα παραμένει αναλλοίωτο στο πέρασμα των αιώνων. Άλλο ένα δείγμα ότι ο μεγάλος αυτός στοχαστής των καιρών μας είναι άξιος θεματοφύλακας της τεράστιας πολιτιστικής κληρονομιάς που μας κληροδότησαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι...

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

ΠΡΟΤΑΣΗ -ΤΟΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ

Οι πληροφορίες θέλουν την κυβέρνηση, σε συνεργασία με τους επιτελείς του Πενταγώνου να θέτουν ως όριο στη χορήγηση αναβολών το 24ο ή το 25ο έτος .

Με το μέτρο αυτό στοχεύουν να πατάξουν την κολοσσιαία διαρροή στρατευσίμων, απόρροια των αναβολών αλλά και της μετατροπής της ανυποταξίας από κακούργημα σε πλημμέλημα.

Ο cinetairos όμως κατόπιν μακρόωρου συλλογισμού και υπολογισμού των διαφόρων παραμέτρων, έρχεται να κάνει μια πρόταση που θα χτυπήσει το κακό στη ρίζα του.

Αν θέλουμε την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων από πλευράς κάθε Έλληνα πολίτη, αν θέλουμε ακόμα και οι προδ...οι αντιρρησίες συνείδησης να εκπληρώσουν το χρέος τους προς το ελληνικόν Έθνος, η λύση είναι μία ....









Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

ΡΗΣΕΙΣ, ΑΞΙΩΜΑΤΑ, ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΙ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΡΟΣ, ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ - CHAPTER TWO

Άλλη μια μέρα είχε ξημερώσει στο ένδοξο βασίλειο της Πίνδου. Ο ήλιος από το πρωί γρύλλιζε και διψούσε για ανθρώπινη σάρκα - σημάδι ότι ο λαός έπρεπε να αρχίσει να φορά τους φθινοπωρινούς χιτώνες-, τα πουλια κελαηδούσαν στο ρυθμό της Γερακίνας –της ντρουγκ ντρουγκ που τα βραχιόλια της βροντούν, όχι αυτής που δεν έχει στρώμα να πλαγιάσει- και ο δήμιος ακόνιζε τους κυνόδοντες του με τη σπάθα του και το αντίστροφο.

<<Πήγαινε άνοιξε την πόρτα Κοσταλέλλο>>, είπε ο Νέστορας, ο σοφός βασιλιάς της Πίνδου στον πιστό Καρχηδόνιο υπηρέτη του. << Από στιγμή σε στιγμή θα έρθουν 2 γυναίκες αλαφιασμένες>>

<< Και τι θέλουν από εσάς, ω πάνσοφε Νέστορα?>>, αναρωτήθηκε ο Κοσταλλέλος

<<Αν είμαι τυχερός κάτι που συμπεριλαμβάνει μαστίγιο και καρότο. Δυστυχώς το όραμα μου διακόπηκε απότομα και δε γνωρίζω την αιτίας της επίσκεψής τους, αλλά θαρρώ πως δεν αργει η ώρα που θα μάθουμε.>>.αποκρίθηκε ο Νέστορας

Δεν πρόλαβε ο πιστος του υπηρέτης να πατήσει το ιμομπιλάιζερ για να ανοίξουν οι θύρες της Αίθουσας του Θρόνου, όταν άρχισε να παίζει το γνώριμο μουσικό θέμα της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και ο Άρης Λεμπεσοπ...εεεε, όταν 2 γυναίκες εισήλθαν αλαφιασμένες, εκτοξεύοντας η μια στην άλλη ύβρεις που χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου και είναι αδύνατο να αποδοθούν σωστά ώστε να γίνουν αντιληπτές από το σύγχρονο αναγνώστη. (πραγματικά είναι δύσκολο να αντιληφθούμε το εύρος της ύβρεως που ενέχει το λήμμα ‘οσχεοχαρακοπύθεια’ ή το ‘ακιλοσαβαθερομένη’, από τη στιγμή που αγνοούμε την έννοια των όρων αυτών). Πίσω από τις μαινόμενες αυτές εκπροσώπους του θηλυκού γένους, ακολουθούσε ο μπρουτάλ φύλακας του Νέστορα, ο Παυσανίας ο Φλέβας, κραδαίνωνατας ένα βρέφος στα εξωπραγματικά του μπράτσα.


<<Σιωπή!!!>>, βροντοφώναξε ο βασιλίας και σιωπή έκαναν όλοι, ανθρώπινα και μη όντα, σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων. <<Πες μου Παυσανία, για ποιαν αιτία αυτές εδώ οι μαινάδες ήρθαν να κάνουν τις μαιναδιές τους στο παλάτι το δικό μου?>>

<< Ω σοφέ Νέστορα, για το βρέφος ετούτο ταράττουν την ηρεμία σας. Καθεμιά τους διεκδικεί τη μητρότητά του και άκρη δε βγάζουν>>, είπε ο Παυσανίας

<< Δικό μου είναι μεγαλειότατε.>>, πετάχτηκε η μία γυναίκα. <<Ελιάν έχει στο μάγουλο, ελιάν εις τη μασχάλη. Όπως εγώ! >>

<< Όχι Νέστορα, ψέμματα λέει. Δικό μου είναι γιατί τα ούρα του είναι κίτρινα, σαν τα δικά μου άλλωστε>>, είπε η άλλη γυναίκα

<<Γιατί τα δικά μου τί είναι, πουά?>>, ρώτησε εξαγριωμένη η άλλη γυναίκα πατώντας τον καβγά στο ON.


Και μέσα στη βαβούρα ο Νέστορας αναρωτήθηκε <<Που είναι ο Ιωάννης ο Κάππως, ο μουγγός μου σύμβουλος που βρίσκεται πάντα στο σημείο που πρέπει?>>

Γύρισε πίσω του και είδε τον Ιωάννη τον Κάππως, τον μουγγό του σύμβουλο, να στέκει σε μια γωνία με το ένα πόδι σηκωμένο.

<<Δε θα μπορούσες να είσαι πουθενά αλλού, πιστέ μου σύμβουλε>>, έκραξε ευτυχισμένος ο Νέστορας και κατόπιν σοβαρεύτηκε και γύρισε στις γυναίκες.

<<Σιωπή μέγαιρες!!!>>, φώναξε. <<Σκέφτηκα και αποφάσισα! Αφού δε μπορείτε να αποφασίσετε εσείς ποιάς είναι το παιδί, τότε κι εγώ θα βγάλω διάταγμα ότι ανήκει και στις δύο και θα το καταστήσω συνιδιοκτήτη στα ακίνητα και των δύο. Κι έτσι θα τα σκάσει για διπλότυπα εις διπλούν για το Κτηματολόγιο και θα ξεπουληθεί για να διατηρήσει τα περιουσιακά του δικαιώματα! Είπα και ελάλησα!>>

Και τότε η πραγματική μάνα του παιδιού φώναξε <<Μηηηηηη σοφέ βασιλιά!!! Δώστο στην άλλη το παιδί, μόνο σε ικετεύω μην του το κάνεις αυτό!!!>>

Και τότε ο Νέστορας γύρισε και είπε στο Κοσταλλέλο << Αυτή είναι η μητέρα του παιδιού>>, κι ο Κοσταλλέλος έγνεψε καταφατικά.

<<Παυσανία, δώσε το μωρό στην πραγματική μάνα και πήγαινε την άλλη στα κρατητήρια . Να την σοδομίσετε, να την ανασκολοπήσετε, να την ξεφτιλίσετε, να την αναψηλαφήσετε, να την χαριεντίσετε, να την ανακινήσετε και να την διακινήσετε>>, πρόσθεσε ο φιλεύσπλαχνος Νέστορας. <<Και τώρα αδειάστε μου τη γωνιά όλοι. Κι εσύ Κοσταλλέλο πήγαινε να μου ετοιμάσεις ένα διπλό εσπρέσσο λούγκο με δύο ζάχαρες>>


Ένας βαθύς αναστεναγμός βγήκε από τα χείλη του Νέστορα. Γύρισε το κεφάλι του προς τα πίσω και είδε τον Ιωάννη τον Κάππως, τον μουγγό σύμβουλό του ξαπλωμένο στη γωνία με το ένα πόδι σηκωμένο.

<<Ακόμα εδώ είσαι καλέ μου συμβουλάτορα? Σε ευχαριστώ που βοήθησες για ακόμα μια φορά την κρίση μου να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Και να μου το θυμηθείς, μια μέρα θα θυμούνται όλοι αυτό το περιστατικό και θα κάνουν λόγο για Νεστόρεια Λύση>>, είπε ο βασιλιάς και κατόπιν έκλεισε τα μάτια και έγειρε στο πλάι.


Σωστά τα είχε προβλέψει ο Νέστορας, ο σοφός βασιλιάς της Πίνδου, μόνο που δεν υπολόγιζε ότι ο μουγγός του σύμβουλος μια μέρα θα δούλευε για έναν άλλο βασιλιά...